Przejdź do zawartości

Eugeniusz Iwanicki

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Iwanicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 września 1933
Domaradzkie k. Nieświeża

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 2020[1]
Łask

Narodowość

polska

Język

polski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Eugeniusz Iwanicki (ur. 18 września 1933 w Domaradzkiem k. Nieświeża, zm. 10 grudnia 2020 w Łasku[2] lub Pabianicach[3]) – polski pisarz i dziennikarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Okres II wojny światowej spędził z matką i siostrą Haliną w Kazachstanie. Jego ojca Pawła Iwanickiego aresztowano już 18.09.1939 r. i skazano na 10 lat łagrów na Wyspach Sołowieckich. Jesienią 1941 r. został zwolniony i dołączył do rodziny w Kazachstanie[4]. W 1946 rodzina wróciła do Polski w ramach repatriacji i osiedliła się w Łasku. W Polsce Eugeniusz Iwanicki musiał ponownie uczyć się języka polskiego.

Debiutował w 1957 na łamach „Poglądów”. Należał do zespołu redakcyjnego „Odgłosów”, prowadził dział kulturalny w tygodniku „Życie Pabianic” (1965-1966), współpracował z „Dziennikiem Łódzkim” (1966–1971). Był współzałożycielem grupy poetyckiej „Grabia 59”. W 1972 zamieszkał w Łodzi, gdzie pracował jako starszy inspektor w Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej, od 1973 jako dziennikarz w oddziale „Trybuny Ludu”, a następnie jako publicysta w „Odgłosach” (od 1976). W 1962 został członkiem PZPR, a 1971 członkiem Związku Literatów Polskich[5].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • Zmowa obojętnych – 1969
  • Powódź w dolinie psów – 1970 (zbiór opowiadań)
  • Łask – 1970 (przewodnik turystyczny)
  • Powrót żurawi – 1971
  • Dzień pierwszy i następny – 1972
  • Deszczowy sezon – 1973
  • Labirynt – 1978
  • Więcej niż przyjaźń – 1980
  • Miałem dobrego pana – 1980
  • Wyprawa po białe runo – 1982
  • Anegdoty o przesławnym mieście Łasku – 1982
  • Władca zielonych ogrodów – 1984
  • Klasztor dla ateistów albo rozważania Pana T. – 1984
  • Podróż do krainy motyli – 1986 (dla dzieci)
  • Kubuś i słowik – 1986 (dla dzieci)
  • Wróg towarzysza Stalina. Wspomnienia z Kazachstanu 1940–1946 Wydawnictwo Res Polona, Łódź 1990, ISBN 83-85063-03-X – 1990
  • Proces szatana?Wydawnictwo Łódzkie 1990
  • Kat i ofiara, czyli porachunki mafii – 1991
  • Nokturny jesienne – 1998
  • Mój Łask 1946 – 2004

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarł dziennikarz i pisarz Eugeniusz Iwanicki. lask.pl. [dostęp 2020-12-13]. (pol.).
  2. Odszedł red. EUGENIUSZ IWANICKI [online], Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczpospolitej Polskiej. Oddział w Łodzi, 11 grudnia 2020 [dostęp 2023-01-10].
  3. Eugeniusz Iwanicki spoczął na łaskim cmentarzu [online], ŁaskOnline, 16 grudnia 2020 [dostęp 2023-11-29].
  4. Wróg towarzysza Stalina. Wspomnienia z Kazachstanu 1940–1946, Wydawnictwo Res Polona, Łódź 1990, ISBN 83-85063-03-X Str. 9 i 39
  5. a b Jadwiga Czachowska, Alicja Szałagan, Współcześni polscy pisarze i badacze literatury, t. 3, G - J, 1994, s. 313 [dostęp 2023-12-18].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]